Vanuit Eelderwolde Vanuit Eelderwolde
Na Pasen
Twee mensen verward.
Zonder hem.
Richting Emmaüs.
Heen en weer geslingerd
tussen uiterste wanhoop
en vreemde berichten.
Alsof er toch hoop en nieuw leven zou zijn?
Niet te geloven.
Ze zijn tenslotte maar
naar huis gegaan.

Nu zijn ze thuis.
Met hem.
Het laatste stuk liep hij zomaar
met hun op.
Zo vreemd en vertrouwd
wat hij zei.
Was hij een bekende in Jeruzalem?
Blijf toch nog even.

Gedrieën aan tafel.
Samen met hem.
In de stilte van de avond.
De liefde van zijn ogen
geneest hun diep verdriet.
Eenvoudig breekt hij
het brood.
Nu weten ze: het wordt lente.













Ochtendplus 25 april
Thema: Met een lach en een traan
Over humor
Een leven zonder humor? Kun je je dat voorstellen? Humor maakt de dag lichter en vrolijker. Het is als een zonnestraaltje dat door de wolken heen breekt. Maar kan dat wel, humor in de kerk? Moet het daar niet ernstig en serieus aan toe gaan? Over humor gaat het deze zondag. Wat humor eigenlijk is, of je humor in de bijbel tegenkomt en nog veel meer. En natuurlijk hopen we dat we een glimlach op je gezicht te kunnen toveren! De band doet uitereraard weer mee!

Meeleven met elkaar
Voor allen die het in deze dagen moeilijk hebben vanwege ziekte, de eenzame dagen, de moeite om nog perspectief te zien, vragen we om het licht van de nieuwe morgen. Moge Pasen eenieder hoop en moed geven, dat Gods liefde verder reikt dan elke grens.

Wees de grond onder mijn voeten,
wees het dak boven mijn hoofd;
wijs mij richting op de route
naar de toekomst ons beloofd.
Wees de bron waaruit ik put
liefde, vrede en geluk.

Allen hartelijk gegroet,
ds. Ybo Buurma
 
 
Vanuit Haren Vanuit Haren
Bij de diensten
1 Johannes 1: 1-7 is het gedeelte waar wij in de dienst op 18 april bij stilstaan. In die woorden vat Johannes Pasen samen met twee woorden: leven en licht. Pasen is leven in het licht.

Tot slot
Bij het bladeren door een dichtbundel van Geert Boogaard zag ik aantekeningen bij een gedicht staan van een vorige eigenaar. Mijn gevoel is dat zij het misschien wel met het oog op een rouwkaart had gekruist. Wat zij had onderstreept in het gedicht ‘Mijn leven’, is het volgende: ‘Dat het voorbijgaat/ is niet zo bijzonder./ Dat ik er zijn mocht,/ sta te boek/ als een wonder.’ Als je zo kunt kijken naar je leven, is dat prachtig.  

Hartelijke groet,
Michiel Pronk